ஆத்ம உபதேச சதகம்- நாராயண குரு (Transliteration), English translation- Nitya Chaitanya Yati
அறிவிலும் ஏறி அறிஞ்ஞிடுன்னவன் தன்
உருவிலுமொத்து புறத்தும் ஜ்வலிக்கும்
கருவினு கண்ணுகள் அஞ்சும் உள்ளடக்கி
தெருதெரே வீனுவணங்கி ஓதிடேனம்
(1)
Permeating the knowledge which brilliantly shines
At once within and without the knower
Is the karu; to that, with the five senses withheld,
Prostrate again and again with devotion and chant
(Verse 1)
கரணவும் இந்திரயவும் களேபரம் தொட்
டறியும் அனேக ஜகத்தும் ஓர்க்கில் எல்லாம்
பரவெளி தன்னில்உயர்ந்த பானுமான் தன்
திருஉருவானது திறந்நு தேறிடேனம்
(2)
The inner organ, the senses, the body,
The many worlds known by direct perception- everything, when contemplated,
Is the glorious embodiment of the sun that shines in the sky beyond;
This should be known through relentless search
வெளியிலிரின்னு விவர்த்தமின்னு காணும்
வெளிமுதலாய விபூதி அஞ்சும் ஓர்த்தால்
ஜலனிதிதன்னில் உயர்ணிடும் தரங்கா
வலியதுபோலே அபேதமாய் வரேனம்
(3)
Existing outside and, as specific modes, seen within,
The five elements, like sky, when contemplated,
Should become like waves rising in rows
From the treasury of the watery deep, without any separate reality whatsoever
(3)
அறிவும் அறின்னிடும் அர்தவும் புமான்தன்
அறிவும் ஓர் ஆதிமஹஸ்ஸு மாத்ரமாகும்
விரளத விட்டு விளன்னும் அம்மஹத்தாம்
அறிவில் அமர்ண அதுமாத்ரமாயிடேனம்
(4)
Knowledge, the object of interest,
And one's personal knowledge are nothing other than mahas;
Merging into that infinite, Supreme Knowledge,
Become That alone
(4)
உலகர் உரன்னி உணர்ணு சிந்தசெய்யும்
பலதும் இதொக்கயும் உற்றுபார்த்து நில்கும்
விளமதியாத விளக்கு உதிக்கையும் பின்
பொலிகையும் இல்லிது கண்டு போயிடேனம்
(5)
Worldly people, having slept, wake and think many thoughts;
Ever wakefully witnessing all this shines an unlit lamp,
Precious beyound words, that never fades;
Ever seeing this, one should go forward
(5)
உணரணம் இன்னி உறங்கணும் புஜிச்சீ
டணம்
அசனம் புணரேணம் எண்ணிவண்ணம்
அணயும் அனேகவிகல்பம் ஆகயால்
ஆர் உணருவது உள்ளொரு நிர்விகார ரூபம்?
(6)
One has to wake up, then go to sleep,
Has to eat food and embrace; thus, in this way
Many ambivalent urges arise; therefore,
Who is there to comprehend reality's one changeless form?
(6)
உணரருதி இனி உரண்ணிடாதெ இருண்ணி
டம் அறிவாய் இதின் இன் அயோக்யன் எண்ணால்
ப்ரணவம் உணர்ணு பிறப்பொழின்னு வாழும்
முனிஜன சேவையில் மூர்த்தி நிர்த்திடேனம்
(7)
Do not wake any more, and without sleeping remain as knowledge;
If you are unfit for this,
Then keep yourself in the service of those contemplatives
Who live free from birth, awakened to aum
(7)
ஒளி முதலாம் பழம் அஞ்சும் உண்டு நாரும்
நளிகயில் ஏறி நயேன மாரியாடும்
கிளிகளெ அஞ்சும் அறிண்ணு கீழ்மரிக்கும்
வெளிவுருவேணி அகம் விளண்ணிடேணம்
(8)
Enjoying the five fruits, such as beauty,
Mounted on a foul smelling gun and evasively flying back and forth
Are five birds; having brought them down, through an inversion,
That radiant inner awareness should fill one's entire being
(8)
இருபுறவும் வருமார் அவஸ்தயெ பூத்
தொரு கொடிவண்ணு படர்ணுயர்ணுவேவும்
தருவினடிக்கு தபஸ்ஸுசெய்து வாழும்
நரனு வரா நரகம் நினச்சிடேணம்
(9)
Growing on both sides, in a blossoming state,
Is the one vine which has come, spread out and risen to the top of a tree;
Remember that hell does not come
To the man dwelling in contemplation beneath it
(9)
"இருளில் இரிப்பவன் யாரு?" சொல்க நீ என்
னொருவன் உரப்பது கேட்டு தானும் ஏவம்
அறிவதினாய் அவனோடு "நீயுமார்" எண்
அருளும் இதின் ப்ரதிவாக்யம் ஏகமாகும்
(10)
"Who is sitting in the dark? Speak, you!"
In this manner one speaks; having heard this, you also
To know, ask him, "And who are you?"
To this as well, the response is one
(10)
"அஹம் அஹம்" எண்ணு அருளுண்ணதொக்கெ ஆரா
யுகிள் அகமே பலதல்லது ஏகமாகும்
அகலும் அஹந்த அனேகம் ஆகயால்ஈ
துகயில் அஹம் பொருளும் துடர்ணிடுண்ணு
(11)
"I,I,thus, all are spoken of,
When carefully considered, inwardly are not many; that is one;
As receding I-identities are countless
In their totality, the substance of I- consciousness continues
(11)
தொலியும் எலும்பு மலம் துரந்தம் அண்த
கலகளும் ஏந்தும் அஹந்த ஒண்ணு காண்க!
பொலியுமிதன்ய பொலிண்ணு பூர்ணமாகும்
வலியோரஹந்த வரா வரம் தரேணம்
(12)
See the skin, bone, dirt and inner urges which end tragically
To which the I-identity is conjoined;
This which perishes is the other; oh, grant the cherished boon
That the great I-identity increases to perfection
(12)
திரிகுணமயம் திருநீர் அணிண்ண ஒரு ஈசன்
அகமலரிட்டு வணங்கி அச்சம் ஆரி
சகலம் அழிண்ணு கேவலத்தின்
மஹிமயுமற்று மஹஸ்ஸில் ஆணிடேணம்
(13)
Having offered the flower of your mind to that Lord
Smeared with sacred ashes, the three gunas,
Having cooled down the senses, unwound everything, and become calm,
When even the glory of aloneness has gonem become established in mahas
(13)
திரிபுவன சீம கடண்ணு திண்ணிவிண்ணும்
த்ரிபுடி முடிண்ணு தெளிண்ணிடுண்ண தீபம்
கபடயதிக்கு கரஸ்தமாகுவீல
எண் உபநிஷதுக்தி ரஹஸ்யம் ஓர்த்திடேணம்
(14)
Going beyound the boundaries of the three worlds, with all-filling effulgence,
When the three-petaled knowledge has faded out, ever brighter shines that light;
A pretentious seer will never grasp this;
Thus, the Upanishad's secret word should be remembered
(14)
பரயுடெ பாலு நுகர்ண்ண பாக்யவான்மார்க்கு
ஒரு பதினாயிரமாண்டு ஒரு அல்ப நேரம்
அரிவ் அபர ப்ரகிருதிக்கு அதீனமாயால்
அர நொடி ஆயிரமாண்டு போலெ தோணும்
(15)
To the blessed ones who have sucked the milk of para
Ten thousand years is but a moment;
But if knowledge succumbs to apara prakrti
Half a second seems like a thousand years
(15)
அதிகவிசால மரு ப்ரதேசம் ஒண்ணாய்
நதி பெருகுண்ணது போலெ வண்ணு நாதம்
ஸ்ருதிகளில் வீணு துரக்கும் அக்ஷி எண்ணும்
யதமியலும் யதிவரியன் ஆயிடேனம்
(16)
A very vast wasteland suddenly
Flooded by a river in spate- thus comes the sound that fills the ears and opens the eyes of the one who is never distracted;
Such should be the experience the seer par excellence
(16)
அழலெழும் அஞ்சு இதழ் ஆர்ண்ணு ரண்டு தட்டாய்
சுழலும் அநாதி விளக்கு தூக்கி ஆத்மா
நிழல் உருவாய் எரியுண்ணு நெய் அதோ, முன்
பழகிய வாசன வர்த்தி விருத்தியத்ரே
(17)
Having two tiers of five petals, whence pain arises,
Rotating, beginningless, hangs the lamp of the self,
Burning as the shadow (of true being), with the oil
Of latent urges and mental modifications as the wicks
(17)
அஹம் இருளல்ல இருளாகின் அந்தராய் நாம்
அஹம் அஹம் எண்ணு அறியாதிருண்ணிடேணம்
அறிவதினால் அஹம் அந்தகாரமல்லன்
அறிவதின் இண்ணென ஆர்கும் ஓதிடேணம்
(18)
The "I" is not dark; if it were dark we would be in a state of blindness,
Unable to know even "I,I";
As we do know, the "I" is not darkness;
Thus, for making this known, this should be told to anyone
(18)
அடி முடி அற்றம் அதுண்டு இதுண்டு அதுண்டு எண்
அடியிடும் ஆதிமஸத்த உள்ளதெல்லாம்
ஜடம் இதி ஸர்வம் அநித்யமாம்; ஜலத்தின்
வடிவினெ விட்டு தரங்கம் அந்யமாமோ?
(19)
The bottom, the top, the end, that is real, this is, no, that is-
In this way people quarrel; the one primal reality is all that is;
All this inertial matter is transient;
Except as a form of water could a wave ever arise?
(19)
(நீரின் வடிவினை விட்டு அந்நியமாகுமோ அலைகள்)
உலகினு வேரொரு ஸத்தயில்ல அதுண்டெண்
உலகர் உரப்பது ஸர்வம் ஊஹஹீனம்
ஜளனு விலேசயம் எண்ணு தோணியாலும்
நலம் இயலும் மலர் மால நாகமாமோ?
(20)
Other than this the world has no reality;
"There is"-all such that people say is without reflection;
Even if to a numskull it appears to be a snake,
Will a fresh flower garland ever become a serpent?
(20)
ப்ரியம் ஒரு ஜாதி இது என் ப்ரியம் த்வதீய
ப்ரியம் அபர ப்ரியம் எண்ணு அனேகமாயி
ப்ரிய விஷயம் ப்ரதி வண்ணிடும் ப்ரமம்; தன்
ப்ரியம் அபரப்ரியம் எண்ணு அரிண்ணிடேனம்
(21)
Endearment is one kind; this is dear to me;
Your preference is for something else;
Thus, many objects of endearment are differentiated and confusion comes;
What is dear to you is dear to another one also; this should be known
(21)
ப்ரியமபரென்ட அதென்ப்ரியம்; ஸ்வகிய
ப்ரியம் அபரப்ரியம் இப்ரகாரமாகும்
நயம் அதினாலெ நரண்ணு நன்மநல்கும்
க்ரிய அபரப்ரிய ஹேதுவாய் வரேணம்
(22)
The happiness of another-That is my happiness;
One's own joy is another's joy- this is the guiding principle;
That action which is good for one person
Should bring happiness to another
(22)
அபரனுவேணுடி அஹர்நிசம் ப்ரயத்நம்
க்ருபணத விட்டு க்ருபாலு செயுதிடுண்ணு
க்ருபணன் அதோமுகனாய் கிடண்ணு செய்யுண்ணு
அபஜயகர்மம் அவண்ணு வேண்டிமாத்ரம்
(23)
For the sake of another, day and night performing action,
Having given up self-centered interests, the compassionate person acts;
The self-centered man is wholly immersed in necessity, performing unsuccessful actions for himself alone
(23)
அவன் இவன் எண்ணு அறியுண்ணதொக்கெ ஓர்த்தால்
அவநியில் ஆதிமமாய் ஒரு ஆத்மரூபம்
அவனவன் ஆத்மஸுகத்தின் ஆசரிக்குண்ணவ
அபரண்ணு ஸுகத்தினாய் வரேணம்
(24)
That man", "this man"- thus, all that is known in this world, if contemplated, is the being of the one promordial self;
What each performs for the happiness of the self should be conducive to the happiness of another
(24)
ஒருவனு நல்லதும் அன்யன் அல்லலும்
சேர்ப்பொரு தொழில் ஆத்மவிரோதி ஓருத்திடேனம்
பரனு பரம் பரிதாபம் ஏகிடுண்ணோர்
எரி நரகாப்தியில் வீணு எரிண்ணுடுண்ணு
(25)
What is good for one person and brings misery to another
Such actions are opposed to the self, remember!
Those who give great grief to another
Will fall into fiery sea of hell and burn
(25)
*ஓர்த்திடேணம்
அவயவம் ஒக்கெ அமர்த்திஆணியாய் நிண்
அவயவி ஆவியெ ஆவரிச்சுடுண்ணு
அவன் இவன் எண்ணு அதினால் அவன் நினய்குண்ணு
அவசதயாம் அவிவேகம் ஒண்ணினாலே
(26)
Holding the limbs together, remaining like a bolt,
The limb owner envelops as vaporous being;
For this reason, "that man" and "this man" arise in this way- so that man believes, due solely to the weakness of non-discrimination
இருளில் இருண்ணு அரியுண்ணதாகும் ஆத்மா
அரிவ் அது தான் அத நாமரூபமாயும்
கரணமொடு இந்த்ரியகர்த்த்ரு கர்மமாயும்
வருவது காண்க மஹேந்த்ர ஜாலம் எல்லாம்
(27)
Sitting in the dark, that which knows is the self;
What is known then assumes name and form,
With the psychic dynamism, senses, agency of action and also action;
See how it all comes as mahendra magic!
(27)
அடி முடி அட்டடி தொட்டடி மௌலியந்தம்
ஸ்புடம் அரியுண்ணது துரிய போதமாகும்
ஜடமரிவீலது சிந்த செய்து சொல்லுண்ண
இடயிலிருண்ண அரிவல்ல அரிண்ணிடேணம்
(28)
Without bottom or top, from the bottom to the crest where it terminates-
What is known vividly is turiya consciousness;
Inert matter does not know; having understood this,
Know that what is said to remain in between is not knowledge
(28)
*தொட்டு
மனமலர் கொய்து மஹச பூஜ செய்யும்
மனுஜனு மற்றொரு வேல செய்திடேண்டா
வனமலர் கொய்தும் அதல்லயாய்கில் மாயா
மனு உருவிட்டும் இரிக்கில் மாயமாரும்
(29)
For the man who offers his mind-flowers to worship God
There is no other work to do;
Pick flowers of the forest; or, if not that,
By ever-repeating the maya-formula maya will disappear
(29)
*மஹேச
ஜடம் அரிவீல அரிவிண்ணு சிந்தயில்
ஓதிடுகயுமில் அரிவெண்ணரிண்ணு சர்வம்
விடுகில் அவன் விசதா அந்தரங்கனாய் மேல்
உடலில் அமர்ண்ணு உழலுண்ணதில்ல னூனம்
(30)
Inert matter does not know; knowledge has no thought
And does not articulate; knowing knowledge to be all, letting go, one's inner state becomes boundless;
Indeed, therafter he never suffers confined within a body
(30)
அனுபவம் ஆதியில் ஒண்ணிரிக்கில் அல்லாதெ
அனுமிதி இல்இது முண்ணம் அக்ஷியாலே
அனுபவியாயதுகொண்டு தருமியுண்டெண்
அனுமிதியால்
அரிவீல அரிண்ணிடேணம்
(31)
Without prior experience ther is no inference;
This is not previously perceived with the eye;
Therefore, know that the existence of that in which all qualities inhere
Is not known by inference
(31)
அரிவது தர்ம்மியெயல்ல தர்ம்மமாம் ஈ
அருளிய தர்ம்மி அதிருசியம் ஆகயாலே
தர முதலாயவ ஒண்ணும் இல்ல தாணுண்ண
ஒரு வடிவாம் அறிவு உள்ளது ஓர்த்திடேணம்
(32)
What is known is not that in which all qualities inhere, only the qualities;
As this, in which all qualities are said to inhere, is not visible
Earth and all else do not exist;
Remember that there is only a form in knowledge which supports
(32)
அறிவு நிஜஸ்திதி இண்ணறிண்ணிடானாய்
தரமுதலாய விபூதியாய் தானே மரியும் அவஸ்தயில் ஏறி மாறி வட்டம்
திரியிம் அலாதஸமம் திரிண்ணிடுண்ணு
(33)
Knowledge, to know its own nature here,
Has become earth and other elements;
Spiraling up, back and turning round,
Like a glowing twig it is ever turning
(33)
அரநொடி ஆதி அராளி ஆர்ண்ணிடும்
தேருருல் அதில் ஏறி உருண்ணிடுண்ணு லோகம்
அறிவில் அனாதி அதாய் நடண்ணிடும் தன்
திருவிளயாடல் இதெண்ணு அறிண்ணிடேணம்
(34)
Mounted on the rotating wheels of a chariot which have half-moments and such for spokes,
The world rolls on;
Know this be the beginningless divine sport
That is ever going on in knowledge
(34)
ஒரு பதினாயிரம் ஆதிதேயர் ஓன்னாய்
வருவது போலெ வரும் விவேக விருத்தி
அறிவினெ மூடும் அநித்யமாயயாம்ஈ
இருளினெ ஈர்ணெழும் ஆதிசூர்யன் அத்ரே
(35)
Like ten thousand suns coming all at once, the modulation of discrimination arises;
The veil of transience covering knowledge is maya;
Tearing this away, the primal sun alone shines
(35)
அறிவினு சக்தி அனந்தமுண்டு இதெல்லாம்
அருதியிடம் ஸம அன்ய எண்ணிவண்ணம்
இருபிரிவாய் இதில் அன்ய ஸாம்யமார்ண்ணுள்
உருவில் அமர்ண்ணு தெளிண்ணு உணர்ண்ணிடேணம்
(36)
The power of knowledge is endless;
The end of all this can be marked as "sameness and "the other";
Thus, in this way, there are two divisions; in this, merging the other with sameness,
One should remain awake to that clear state of being
(36)
The powers of wisdom are many; all of them under two divisions
The 'same' and the 'other' could conclusively be brought;
Merging into that form which makes for 'other-sameness'
(36)
To clarity of vision one should awake.
விஷமதயார்ணெழும் அன்ய வெண்ணு கொல்வான்
விஷமம் அகண்ட விவேக சக்தியெண்ணே
விஷமயெ வெண்ணதினால் விவேகமாகும்
விஷய விரோதினியோடண்ணிடேணம்
(37)
The other is replete with difficulty;
And it is hard to win over without the power to dis riminate the unbroken;
Having won over the difficult,
Attain to that discrimination which is opposed to sense interests
(37)
To subdue even somewhat the obduracy of the 'other'
Is hard indeed without wiadom's limitless power;
By such do gain mastery over it and unto Her who is wisdom
The anti-sensous One, close access attain
(37)
பலவிதமாய் அறியுண்ண அதன்ய ஒண்ணாய்
விலஸுவதாம் சம எண்ணு மேலிலோதும்
நிலயெ அறிண்ணு நிவர்ண்ணு ஸாம்யமேலும்
கலயில் அழிண்ணு கலர்ண்ணு இருண்ணிடேணம்
(38)
What is know as many is the other,
And that which shines forth as one is sameness;
Having known the state, which is going to be spoken of, and attained release,
Remain dissolved and blended in the state of sameness
(38)
What appraises manifold variety, the 'other that is;
And the 'same' is what unitively shines;
Thus understanding the state aforesaid, into that state
That yields sameness, melt and mix and erect sit
(38)
அருளிய சக்திகளெ துடர்ண்ணு ரண்டாம்
பிரிவிவயில் ஸமதன் விசேஷம் ஏகம்
விரதி வரா விஷமா விசேஷம் ஒண்ணு
இத்தரம் இவ ரண்டு தரத்தில் ஆயிடுண்ணு
(39)
To continue, of these forces just mentioned,
The second division, sameness, is of one quality,
While for the first, the difficult, there is no end to its qualities;
Thus, these are of two kinds
(39)
Following up further the said powers-a second division:
One of these is an attribute of the 'same', while the other
Qualifies the never-to-detachment-attaining harshness
Of the 'other': thus making two kinds of these again
(39)
சமயிலும் அன்யயிலும் ஸதாபி வண்ணிண்ண
அமருவதுண்டததின் விசேச சக்தி
அமிதயதாகிலும் ஆகெ ரண்டிவற்றின்
பிரமகலயால் அகிலம் பிரமேயமாகும்
(40)
In sameness and in the other each ones's
Qualifying force alwats comes and becomes established;
By the fluctuating function of these two,
Which comprises all,
Everything becomes the object of awareness
(40)
Onto the 'same' as onto the 'other' these
Constantly alight
Their respective specific powers;
Though not proportionate
By spin emergence as between these two in all,
All predictions whatsoever come to be
(40)
"இது குடம்" எண்ணதில் ஆத்யமாம் "இது" எண்ணுள்ளது
விஷமா; குடமோ விசேஷமாகும்
மதி முதலாய மஹேந்த்ரஜாலம் உண்டாவதின்
இதுதான் கருவெண்ணு கண்டிடேணம்
(Atmo verse 41)
"This is a pot;" in that, what comes first, "this"
Is the difficult to discern; "pot" is its qualifying predicate;
For intellect and such mahendra magic to manifest,
This itself becomes the karu, thus one should see
(41)
"இதம் அறிவு" எண்ணதில் ஆத்யமாம் "இது" எண்
ணுள்ளது சம; தன்டெ விசேஷமாணு போதம்
மதி முதலாயவயொக்கெ மாரி மேல் சத்கதி
வருவான் இதினெ பஜிச்சிடேணம்
(42)
"This is knowledge"; in that, what comes first, "this",
Is sameness; its qualifying predicate is awareness;
For intellect and all such to vanish, and for the true path to come,
This should be meditated on
(42)
ப்ரகுருதி பிடிச்சு சுழற்றிடும் ப்ரகாரம்
ஸுகுருதிகல் போலும் அஹோ சுழண்ணிடுண்ணு!
விகுருதி விடுண்ணதினாய் வேல செய்வீல
அகுருதி பலாக்ரஹமற்று அரிண்ணிடேனம்
(43)
Even those of good action are caught by nature
And whirled around in vicious circles;
One should know that non-action does not bring release from perverted action,
Only the non-desire for the fruit of action
(43)
பலமதஸாரவும் ஏகமெண்ணு பாராதெ
உலகில் ஓரானயில் அந்தரெண்ணபோலெ
பல வித யுக்தி பரண்ணு பாமரன்மார்
அலவது கண்டு அலயாதெ அமர்ண்ணிடேணம்
(44)
The many faiths have but one essence;
Not seeing this, in this world, like the blind men and the elephant,
Many kinds of reasoning are used by the unenlightened who become distressed;
Having seen this, without being disturbed, remain steadfast
(44)
ஒரு மதம் அன்யனு நிந்த்யமொண்ணில் ஓதும்
கரு அபரன்டெ கணக்கில் ஊனமாகும்
தரயில் இதின்டெ ரஹஸ்யம் ஒண்ணுதான்
எண்ணரிவளவும் பிரமம் எண்ணரிண்ணிடேணம்
(45)
One faith is despicable to another;
The karu described in one is defective in another's estimation;
In the world the secret of this is one alone;
Know that confusion prevails until it is known to be thus
(45)
பொருது ஜெயிப்பது அஸாத்யம் ஓண்ணினோடு ஒண்ணு
ஒரு மதவும் பொருதால் ஒடுண்ணுவீல
பர மதவாதி இது ஓர்த்திடாதெ பாழெ
பொருது பொலிண்ணிடுமெண்ண புத்தி வேணம்
(46)
By fighting it is impossible to win;
By fighting one another no faith is destroyed;
One who argues against another's faith, not recognising this,
Fights in vain and perishes; this should be understood
(46)
ஒரு மதமாகுமதின் உரப்பது எல்லா
வருமிது வாதிகளாரும் ஓர்க்குவீல
பரமதவாதமொழிண்ண பண்டிதன்மார்
அரியும் இதின்டெ ரஹஸ்யமிண்ணசேஷம்
(47)
To become of one faith is what everyone speaks of;
This the proselytisers do not recognise;
Wise men, freed of objections to another's faith,
Know this secret in full
(47)
தனுவில் அமர்ண்ண சரீரி தன்டெ ஸத்தா
தனுவில் அதென்டெ இதன்டெ தெண்ணு ஸர்வம்
தனுதயொழிண்ணு தரிச்சிடுண்ணு; ஸாக்ஷால்
அனுபவசாலிகளாம் இதோர்க்கில் ஆரும்
(48)
The self encased in a body, in his eidectic consciousness,
Understands all such as, "That is mine" and "This is mine"
Bereft of body identity; on considering this
It is evident that everyone has truly experienced
(48)
அகிலரும் ஆத்மஸுகத்தினாய் பிரயத்னம்
ஸகலவுமிண்ணு ஸதாபி செய்திடுண்ணு
ஜகதியில் இம்மதம் ஏகமெண்ணு சிந்திச்சு
அஹமணயாதகதார் அமர்ண்ணிடேணம்
(49)
All beings are making effort in every way,
All the time, for the happiness of the Self;
In the world, this is the one faith;
Pondering on this, without becoming subjected to sin, be controlled
(49)
நிலமொடு நீரதுபோலெ காற்று தீயும்
வெளியும் அஹங்க்ருதி வித்யயும் மனஸ்ஸும்
அலகளும் ஆழியும் எண்ணு வேண்டயெல்லா
உலகும் உயர்ண்ணரிவாய் மாரிடுண்ணு
(50)
The ground, together with water, wind, fire and sky,
The functioning ego, right knowledge and the mind- waves and ocean: what else is ther?
All these worlds, having arisen, are changing into knowledge
(50)
அரிவிலிருண்ணொரு அஹந்தயாத்யமுண்டாய்
வரும் இதினோடொரு இதந்த வாமயாயும்
வரும் இவரண்டுளபண்ணல் போலெ மாயா
மரம் அகிலம் மரயெபடர்ண்ணிடுண்ணு
(51)
Having existed in knowledge, an I-ness, in the beginning, emerges;
Coming as a counterpart to this is a thisness;
Like two vines, these spread over the tree of maya, completely concealing it
(51)
த்வனி மயமாய் ககனம் ஜொலிக்கும் அண்ணால்
அணயும் அதிங்கல் அசேஷ த்ருசிய ஜாலம்
புணர் அவிடெ த்ரிபுடிக்கு பூர்த்திநல்கும்
ஸ்வனவும் அடண்ணுமிடம் ஸ்வயம் பிரகாசம்
(52)
The sky will glow as radiant sound- on that day, all visible configurations will become extinct in that;
Thereafter, the sound that completes the three-petalled awareness becomes silent and self-luminous
(52)
இதிலெழும் ஆதிமசக்தியின்னு காணுண்
இது சகலம் பெருமாதிபீஜமாகும்
மதியதில் ஆக்கி மரண்ணிடாதெ மாயா
மதியருவான் மனனம் துடர்ண்ணிடேணம்
(53)
The primal energy implied in this
Is the seed from which everything here proliferates;
Having understood that, without forgetting to clear the mind deluded by maya, meditation should continue
(53)
உணரும் அவஸ்தயுரக்கில் இல்லுரக்கம்
புனர் உணரும் பொழுதும் ஸ்புரிக்குவீல
அனுதினம் இங்ஙென ரண்டுமாதி மாயா
வனிதயில் நிண்ணு புரண்ணு மாரிடுண்ணு
(54)
In sleep the wakeful state does not exist
And when one wakes up no trace of sleep remains;
Day by day, in this way, these two, having emerged from the primal maya woman, arise and alternate
(54)
நெடிய கினாவிது நித்ரபோலெ நித்யம்
கெடுமிது போலெ கினாவுமிப்ரகாரம்
கெடுமதி காணுகயில்ல கேவலத்தில்
பெடுவதினால் அனிசம் ப்ரமிச்சிடுண்ணு
(55)
A long dream is this; like sleep, this perishes every day;
In the same way, dream also;
The perishing intelligence doesnot see
What belongs to aloneness, and hence is constantly confused
(55)
கடலில் எழும் திர போலெ காயமோரோண்
உடனுடன் ஏறியுயர்ண்ணமர்ணிடுண்ணு
முடிவிதினெண்ணிது ஹந்த! மூலசம்வித்
கடலில் அஜஸ்ரவுமுள்ள கர்மமத்ரே!
(56)
Like waves arising in the ocean,
Bodies one by one suddenly arise, then merge again;
Alas! Where is the end to this?
In the primal ocean of consciousness potent action is said to exist
(56)
அலயறுமாழியில் உண்டனந்த மாயா
கலயிது கல்யயனாதி கார்யமாகும்
ஸலிலரஸாதி சரீரமேந்தி நாநா
உலகுருவாயுருவாய் நிண்ணிடுண்ணு
(57)
In the waveless ocean, endless traits of maya remain
As potent and beginningless effects;
Water's taste and so on make a configuration,
And with such embodied forms world upon world comes to be
(57)
*அலையருமாழியில்
நவநவமிண்ணலெயிண்ணு நாளெ மற்றெ
திவஸமிதிண்ணென சிந்த செய்திடாதெ
அவிரதமெண்ணியளண்ணிடுண்ணதெல்லாம்
ப்ரமமொரு பேதவுமில்லரிண்ணிடேணம்
(58)
Do not think in ever-new terms of yesterday, today,
Tomorrow or another day;
All the endless counting and measuring is due to confusion;
One should know that ther is not any difference
(58)
அரிவினெ விட்டத நானுமில்லயென்னெ
பிரியுகயில் இல்லரிவும் ப்ரகாசமாத்ரம்
அரிவரியுண்ணவன் என்னு ரண்டுமோர்த்தால்
ஒரு பொருளாமிதில் இல்ல வாதமேதும்
(59)
Without knowledge I do not exist;
Without me there is no knowledge; light alone is;
Thus, both knowledge and knower, when contemplated,
Are of one substance; there can be no doubt
(59
அரிவினெயும் மமதய்கு அதீனமாக்கி
பரயுமிதின் பரமார்த்தம் ஓர்த்திடாதெ
பரகிலும் அப்பரதத்வமெண்ணபோல்ஈ
அரிவரியுண்ணவன் அன்யமாகுவீல
(60)
When knowledge is spoken of as subjected to the ego without considering its ultimate truth,
Even if that ultimate reality is spoken of in this way,
For one who knows, knowledge does not become other
(60)
வெளி விஷயம் விலஸுண்ணு வேறுவேறாய்
அளவிடும் இந்திரியமார்ண்ணு தன்டெ தர்மம்
ஜளதயதின்னு திகம்பராதி நாமா
வளியொடுயர்ண்ணரிவாய் மாரிடுண்ணு
(61)
External objects appear to be different from one another;
It is the function of the senses to posit for each a distinct dimension;
Nescience rises as sets of names, like sky and so on, and changes into knowledge
(61)
பரவசனாய் பரதத்வம் என்டதென்ணு
ஓர்க்கருதருதெண்ணு கதிப்பதொன்னினாலெ
வருமரிவேது வரா கதிப்பதாலே
பரமபதம் பரிசிந்த செய்திடேணம்
(62)
Do not think of the absolute truth overpowered by the sense of "mine";
What knowledge comes from merely saying "do not"?
This will not come by mouthing a phrase;
The absolute state is attained through relentless contemplation
(62)
அரிவில் இருண்ணு அபரத்துவமார்ண்ணிடாதெஈ
அரிவினெ இன்னரியுண்ணதெண்ணியே தான்
பரவசனாய் அரிவீல பண்டிதன் தன்
பரம ரஹஸ்யம் இதாரு பார்த்திடுண்ணு?
(63)
Apart from remaining in knowledge without becoming other than it
And knowing this knowledge here,
Struggling in frustration, one does not know;
Who sees this supreme secret of the wise man?
(63)
ப்ரதிவிஷயம் ப்ரதிபந்தமேரி மேவுண்ணு
இதினெ நிஜஸ்மிருதியெ நிராகரிக்கு
அதிவிசதஸ்மிருதியால் அதீத வித்யா
நிதி தெளியுண்ணு அதின்னில்ல நீதிஹாணி
(64)
Dismiss your memories of each object of interest,
Which cause a state of obstruction;
The vast expansive memory, which can reveal the priceless ultimate knowledge, is not unjustified
(64)
ஒருகுரி நாமரியாததொண்ணும் இங்கில்ல
உரு மரவால் அரிவீலுணர்ண்ணு இதெல்லாம்
அரிவவரில்ல அதிரற்றதாகயால்ஈ
அருமயெ ஆரரியுண்ணு அஹோ விசித்ரம்!
(65)
Nithing exists here that we have not known once;
Veiled by form, all this is not wakefully known;
Being boundless, there is no one who knows;
Who is there to know this dear wonder? Alas! It is strange!
(65)
இர முதலாயவயெண்ணுமிப்ரகாரம்
வருமினியும்; வரவற்று நில்பது ஏகம்
அறிவது நாமதுதண்ணெ மற்றுமெல்லா
வருமதுதன் வடிவார்ண்ணு நிண்ணிடுண்ணு
(66)
Food and all such always come again as a matter of course;
That which remains free of becoming is one;
We are that knowledge itself; all others also remain as its forms
(66)
கணனயில் நிண்ணு கவிண்ணதொண்ணு ஸாதா
ரணமிவ ரண்டுமொழிண்ணொரு அந்யரூகம்
நினவிலுமில்லது நித்ரயிங்கலும் மேல்
இனனகரத்திலுமெண்ணுமில்ல நூநம்
(67)
One is beyound what can be counted, the other is ordinary; other than these two ther is not any other form existing in waking, or in dream, or in some city of the gods; this is certain
(67)
அரவவடாக்ருதிபோல் அஹந்த ரண்டாய்
அரிவிலும் அங்கியிலும் கடக்கயாலே
ஒருகுரி ஆர்ய இதின் அனார்யயாகு
ண்ணொருகுரி எண்ணு உணரேனம் ஊஹசாலி
(68)
Like snake-rope form, the I-consciousness enters both knowledge and the body;
On one occasion the understanding is true, on another untrue;
Thus one who can discern should understand
(68)
*(67) அந்யரூபம்
ஸ்ருதி முதலாம் துரகம் தொடுத்தொரு ஆத்ம பிரதிமயழும் கரணப்ரவீணண் ஆளும்
ரதி ரதமேறி அஹந்த ரம்ய ரூபம்
ப்ரதி புரமே பெருமாரிடுண்ணஜஸ்ரம்
(69)
Hearing and such as horses yoked, occupied by the self-image, the dextrous psychic dynamism drives the chariot of rati; mounted therein, the ego is continuously chasing each pleasing form outside
(69)
ஒரு ரதி தன்னெ அஹந்த இந்த்ரியாந்த
கரணகளேபரம் எண்ணிதொக்கையாயி
விரியும் இதிண்ணு விராமமெண்ணு வேறாம்
அரிவவன் எண்ணரிவோளம் ஓர்த்திடேணம்
(70)
One rati alone is expanding into ego, the senses, the body all that is;
Where is an end to this?
Not until one knows that he is different, none other than knowledge; remember!
(70)
ஸவநமொழிண்ணு ஸமத்வமார்ண்ணு நில்பீல
அவனியில் ஆரமநாதி லீலயத்ரே
அவிரளமாகும் இதாகவேயரிண்ணால்
அவனதிரர்ர சுகம் பவிச்சுடுண்ணு
(71)
No one in this world remains free from becoming, in a state of sameness; this is said to be a beginningless play;
To him who knows this, which is unlimited, as a whole, boundless happiness comes
(71)
க்ரிய ஒரு கூறிது அவித்ய; கேவலம்
சின்மயி மறுகூறிது வித்ய; மாயயாலே
நியதமிண்ணென நில்க்கிலும் பிரிண்ணா
த்வய பர பாவன துரியமேகிடுண்ணு
(72)
Now there is action, which is ignorance,
And again there is pure consciousness, which is knowledge;
Although these two are thus ordained by maya to stand divided,
A non-dual vision of the Absolute brings about turiya
(72)
ஒரு பொருளிங்கள் அனேகமுண்டனேகம்
பொருளில் ஒரு அர்த்தவுமெண்ண புத்தியாலே
அரிவில் அடண்ணுமபேதமாய் இதெல்லா
வருமரிவீலதி கோபநீயமாகும்
(73)
In one substance there are many,
And in many things there is one meaning; reasoning thus,
Everything becomes inseparably inclusive in knowledge;
Not all know this great secret
(73)
பொடியொரு பூவில் அஸங்யம் அப்பொடிக்குள்
பெடுமொரு பூவிதினில்ல பிண்ணபாவம்
ஜடம் அமருண்ணது போலெ சித்திலும்
சித்துடலிலும் இண்ணிதினால் இது ஓர்க்கில் ஏகம்
(74)
Innumerable particles of dust inhere in earth,
And ther is no difference in the earth that constitutes the particles;
Just as inert matter exists in consciousness, consciousness finds its expression
here in the body; therefore, when contemplated, this is one
(74)
ப்ரக்ருதி ஜலம் தநு பேனமாழியாத்மா
அஹம் அஹம் எண்ணு அலயுண்ணதூர்ம்மி ஜாலம்
அகமலரார்ண்ணரிவொக்கெ முத்து, தான் தான்
நுகருவதாம் அம்ருதாயதிண்ணு நூநம்
(75)
Nature is water, the body is form, the Self is the depth;
"I am, I am"-thus, a restless repetition like a series of waves;
Every inner blossom of knowledge attained is a pearl;
Indeed, whatever each finds delight in is the nectar of immortal bliss
(75)
மணல் அளவற்று சொரிண்ண வாபியின்மேல்
அணிஅணியாய் அலவீசிடுண்ணவண்ணம்
அநுருத பரம்பர வீசிஅந்தராத்மா
வினெயகமே பஹுரூபமாக்கிடுண்ணு
(76)
As countless grains of sand caeselessly blown onto the surface of a pond generate ripple after ripple,
By untruths successively blown,
The inner self is transformed from within into various forms
(76)
*அநுர்த
பரமொரு விண்ணு பரந்ந சக்தி காற்றாம்
அரிவனலன் ஐலம் அக்ஷம் இந்திரியார்த்தம்
தரணி இதிங்ஙனெ அஞ்சு தத்வமாய்
நிண்ணெரியும் இதின்டெ ரஹஸ்யம் ஏகமாகும்
(77)
The one beyond is sky, the all-pervasive energy is wind,
Knowledge us fire, senses are water, objects of interest are earth:thus, as five principles,
This is ever blazing; the secret of this is one
(77)
மரணவுமில்ல புறப்புமில்ல வாழ்வும்
நர ஸுரர் ஆதியமில்ல நாமரூபம்
மருவில் அமர்ண்ண மரீசிநீருபோல்
நில்பொரு பொருளாம் பொருளல்ல இது ஓர்த்திடேணம்
(78)
There is no death, or birth, or existence;
Man, gods and all such are name and form;
What exists is like the water of a mirage in the desert-
It does not exist; this should be remembered
(78)
ஜநிஸமயம் ஸ்திதியில்ல ஜன்மியன்ய
க்ஷணமதில் இல்ல இது இரிப்பது எப்ரகாரம்?
ஹனனவும் இங்ஙனெ தண்ணெ ஆகயாலே
ஜனனவுமில்ல இது சித்ப்ரbhaவமெல்லாம்
ஸ்திதி கதிபோலெ விரோதியாய் ஸ்ருஷ்டி
ஸ்திதி லயம் எங்கொரு திக்கில் ஒத்து வாழும்?
கதியிவ மூணிணும் எங்கும் இல்ல இதோர்த்தால்
க்ஸிதி முதலாயவ கீரு மாத்ரமாகும்
(79&80)
At the time of birth there is no existence; the one who is born
Is not in another moment; how can such a state be?
Death is also like this and there is no birth;
Everything is of the power of pure consciousness
Like rest and motion, how can contraries such as creation,
Existence and dissolution coexist in one place?
There is no validity for these three anywhere; when this is considered,
Earth and such are mere words
(79&80)
ப்ரக்ருதி பிரிண்ணொருகூரு போக்த்ருரூபம்
ஸகலவுமாய் வெளியே ஸமுல்லஸிக்கும்
இஹபரமமொரு கூரு இதந்தயாலே
விகஸிதமாம் இது போக்யவிசுவமாகும்
(81)
Prakriti divides: on one side is the agent of enjoyment;
On the other, whatever shines outside as the here and the beyound, as an expansion of thisness,
Is the world of enjoyment
(81)
அரண்ணி கடண்ணெழும் அக்னிபோலெ
ஆராய்வவரில் இருண்ணு அதிரற்றெழும் விவேகம்
பரமசிதம்பரமார்ண்ண பாநுவாய்
நிண்ணெரியும் அதிண் இரயாயிடுண்ணு ஸர்வம்
(82)
Like fire that emerges from churning sticks,
The boundless diacrimination that arises from contemplatives
Burns as the sun that has attained the firmament of supreme consciousness;
To this everything is fuel
(82)
*discrimination
உடயும் இரிக்கும் உதிக்கும் ஒண்ணு மாரி
துடரும் இது இங்கு உடலின் ஸ்வபாவமாகும்
முடியிலிருண்ணரியுண்ணு மூணும் ஆத்மா
இடரரும் ஒண்ணிது நிர்விகாரமாகும்
(83)
To break, to exist and to come into being is the nature of bodies here-
One goes, another takes its place;
Remaining in the highest, the Self that knows all these three,
The indivisible one, is free of modifications
(83)
அரிவதினால் அவநி விகாரம் உண்டெண்
அருளும் இதோர்க்கில் அஸத்யம் உள்ளதுர்வீ
நிரவதியாய் நிலயற்று நில்பதெல்லாம்
அரிவிலெழும் ப்ரக்ருதி ஸ்வரூபமாகும்
(84)
As modifications of earth are known, it is said they exist-
This is untrue when considered; what exists is earth;
The countless entities remaining without foundation
Are all innate forms of nature existing in knowledge
(84)
நிழல் ஒரு பிம்பம் அபேக்ஷியாதெ நில்பீல
எழும் உலகெங்கும் அபிம்பமாகயாலே
நிழலுமதல்ல இது நேருமல்ல வித்வான்
எழுதியிடும் Bhaணி போலெ காணுமெல்லாம்
(85)
No shadow exists independant of an actual form;
As there is no original form anywhere for the existing world,
It is neither shadow nor substance;
Everything that is seen is like a snake painted by a master
(85)
தநு முதலாயது ஸர்வமொண்ணில் ஒண்ணில்
அநுர்தவுமாய் அதினாலெ அன்யபாகம்
அநுதினம் அஸ்தமியாதிரிக்கயாலே
புனர் ருதரூபமாய் பொலிண்ணிடுண்ணு
(86)
The body and all similar things have no being one in another,
And become untrue for that reason; another part,
Remaining without setting from day to day,
Once again, as the true form, attains perfection
(86)
தனியெ இதொக்கெயுமுண்டு தம்மில் ஓரோர்
இனம் இதரங்களில்ல இப்ரகாரம்
தநு முதலாயது ஸத்துமல்ல ஓர்த்தால்
அநுர்தவுமல்ல அது அவாச்யமாயிடுண்ணு
(87)
Taking each kind alone, it exists;
Mutually, each excludes the other;
When this is remembered, body and all such are neither real nor unreal; that is indescribable
(87)
சகலவுமுள்ளது தன்னெ தத்வசிந்தா
க்ரஹன் இது ஸர்வவும் ஏகமாய் க்ரஹிக்கும்
அகமுகமாய் அரியாய்கில் மாயயாம் வந்
பக பலதும் ப்ரமமேகிடுண்ணு பாரம்
(88)
Everything is real in itself; one who grasps the basic truth
Will understand all this as one;
If not known introspectively,
Maya's great enmity certainly creates much confusion
(88)
அரிவிலிருண்ணு அஸ்த அஸ்தி எண்ணஸங்யம்
பொரி இளகி புவனம் ஸ்புரிக்கயாலே
அரிவினெ விட்டொரு வஸ்து அன்யமில்லெண்ணு
அரியணம் ஈயரிவைக ரூப்யமேகும்
(89)
Existing in knowledge, as the being of non-being,
Countless sparks arise, causing the appearance of the world;
So, apart from knowledge there is not another thing;
Thus one should know; this knowledge bestows the state of oneness
(89)
அநுர்தம் ஒரஸ்திதயெ மரய்குகில்லெ
எண்ண அநுபவமுண்டு ஸத அஸ்தியெண்ணிவண்ணம்
அநுபதம் அஸ்திதயால் இதாவ்ருதம் ஸத்
கனம் அதினாலெ களேபராதி கார்யம்
(90)
The unreal doesnot conceal what exists,
Such is the experience; what exists is; in this way,
At every step this is enveloped by existence;
Therefore, body and such effects are existence through and through
(90)
ப்ரிய விஷயம் ப்ரதி செய்திடும் ப்ரயத்நம்
நியதவும் அங்ஙனெ தண்ணெ நில்க்கயாலே
ப்ரியம் அஐம் அவ்யயம் அப்ரமேயம் ஏகா
துவயம் இதுதான் ஸுகமார்ண்ணு நிண்ணிடுண்ணு
(91)
Whatever effort is made in relation to each object of endearment it remains ordained;
This dear value-unborn, unspent,unpredicable, one without a second-
Remains established in happiness
(91)
வியயமணயாதெ வெளிக்கு வேல செய்யும்
நியமம் இரிப்பதுகொண்டு நித்யமாகும்
ப்ரியம் அகமே பிரியாதெயுண்டு இதிண்ணுஈ
க்ரிய ஒரு கேவலபாஹியலிங்கமாகும்
(92)
Unexpended, the law of action operates outside;
Therefore, it is eternal;
Within, endearment is inseparable;
To this, action is only an external symbol
(92)
சலம் உடல் அற்ற தனிக்கு தன்டெ ஆத்மா
விலும் அதிகம் ப்ரிய வஸ்து இல்ல அந்யம்
விலஸிதும் ஆத்மகதப்ரியம் விடாதெஈ
நிலயில் இரிப்பதுகொண்டு நித்யம் ஆத்மா
(93)
To one detached from the changing body,
Nothing is more dear than his self;
As the self-oriented valuecontinuosly remains in this state, the Self is eternal
(93)
உலகவும் உள்ளதுமாய் கலர்ண்ணு நில்க்கும்
நில வலுதாய ஓரு நீதி கேடிதத்தே
அருதியிடான் அருதாத அவாந்மனோ கோ
சரம் இதில் எண்ணு சரிச்சிடும் ப்ரமாணம்?
(94)
The world and the truth exists intermixed;
This state is one of great iniquity;
In this, which is beyond the grasp of word and mind,
How can any right reason operate?
(94)
விபுலதயார்ண்ண விநோத வித்ய மாயா
வியவஹிதயாய் விலஸுண்ண விசுவவீர்யம்
இவல் இவல் இங்ஙனெ அவதீர்ண்ணயாயிடும் தன்
அவயவம் அண்டகடாஹகோடியாகும்
(95)
This extensive playful display is maya's concealed energy of universal creativity;
Again and again she manifests here; her limbs
Are the ten million cosmic bodies
(95)
அணுவும் அகண்டவும் அஸ்தி நாஸ்தி எண்ணி
ங்ஙனெ விலஸுண்ணு இரு பாகமாயி ரண்டும்
அணயும் அநந்தரம் அஸ்தி நாஸ்தி எண்ணீ
அநுபவவும் நிலயற்று நிண்ணுபோகும்
(96)
The atom and the indivisible, both as being and non-being
Shine from either side;
Thereafter, being fades away and the experience of non-being, having no foundation, will also cease
(96)
அணுஅரிவின் மஹிமாவில் அங்கமில்லாதெ
அணயும் அகண்டவும் அண்ணு பூர்ண்ணமாகும்
அநுபவியாதெ அரிவீல அகண்டமாம் சித்
கனமிது மொனகனாம்ருதாப்தியாகும்
(97)
The atom will disappear in the vastness of knowledge,
Leaving no trace of its parts; on that day the indivisible will attain perfection;
Without experiencing, one does not know this unbroken consciousness;
It is the silence-filled ocean of immortal bliss
(97)
இதுவரெ நாமொரு வஸ்து இங்ஙரிண்ணீல
அதிஸுகமெண்ணு அநிசம் கதிக்கயாலே
மதி முதலாயவ மாரியாலும் ஆத்மா
ஸுவதயழியாத அரிவெண்ணு சொல்லிடேணம்
(98)
We have not known anything here so far,
Having spoken of great happiness;
Even if intellect and such disappear,
The reality of the Self, without becoming disintegrated, will continue as knowledge
(98)
அரிவு அஹம் எண்ணது ரண்டும் ஏகமாம்
ஆவரணம் ஒழிண்ணவன் அன்யன் உண்டு வாதம்
அரிவினெ விட்டு அஹம் அன்யமாகும் எண்ணால்
அரிவினெ இங்கு அரியானும் ஆருமில்ல
(99)
Knowledge and I-consciousness-both are one to him for whom the veil is removed; to another ther is doubt;
If knowledge, having separated from 'I', can become another,
There is no one here to know knowledge
(99)
அதும் இதும் அல்ல அஸதர்தம் அல்ல அஹம்
ஸச்சிதம்ருதம் எண்ணு தெளிண்ணு தீரனாயி
ஸத் அஸத் இதி ப்ரதிபத்தியற்று சத்ஓம்
இதி ம்ருதுவாய் ம்ருதுவாய் அமர்ண்ணிடேணம்
(100)
Neither that, nor this, nor the meaning of existence am I,
But existence, consciousness, joy immortal; thus attaining clarity, emboldened,
Discarding attachment to
Being and non-being,
One should gently, gently merge in SAT-AUM
(100)
உருவிலுமொத்து புறத்தும் ஜ்வலிக்கும்
கருவினு கண்ணுகள் அஞ்சும் உள்ளடக்கி
தெருதெரே வீனுவணங்கி ஓதிடேனம்
(1)
Permeating the knowledge which brilliantly shines
At once within and without the knower
Is the karu; to that, with the five senses withheld,
Prostrate again and again with devotion and chant
(Verse 1)
கரணவும் இந்திரயவும் களேபரம் தொட்
டறியும் அனேக ஜகத்தும் ஓர்க்கில் எல்லாம்
பரவெளி தன்னில்உயர்ந்த பானுமான் தன்
திருஉருவானது திறந்நு தேறிடேனம்
(2)
The inner organ, the senses, the body,
The many worlds known by direct perception- everything, when contemplated,
Is the glorious embodiment of the sun that shines in the sky beyond;
This should be known through relentless search
வெளியிலிரின்னு விவர்த்தமின்னு காணும்
வெளிமுதலாய விபூதி அஞ்சும் ஓர்த்தால்
ஜலனிதிதன்னில் உயர்ணிடும் தரங்கா
வலியதுபோலே அபேதமாய் வரேனம்
(3)
Existing outside and, as specific modes, seen within,
The five elements, like sky, when contemplated,
Should become like waves rising in rows
From the treasury of the watery deep, without any separate reality whatsoever
(3)
அறிவும் அறின்னிடும் அர்தவும் புமான்தன்
அறிவும் ஓர் ஆதிமஹஸ்ஸு மாத்ரமாகும்
விரளத விட்டு விளன்னும் அம்மஹத்தாம்
அறிவில் அமர்ண அதுமாத்ரமாயிடேனம்
(4)
Knowledge, the object of interest,
And one's personal knowledge are nothing other than mahas;
Merging into that infinite, Supreme Knowledge,
Become That alone
(4)
உலகர் உரன்னி உணர்ணு சிந்தசெய்யும்
பலதும் இதொக்கயும் உற்றுபார்த்து நில்கும்
விளமதியாத விளக்கு உதிக்கையும் பின்
பொலிகையும் இல்லிது கண்டு போயிடேனம்
(5)
Worldly people, having slept, wake and think many thoughts;
Ever wakefully witnessing all this shines an unlit lamp,
Precious beyound words, that never fades;
Ever seeing this, one should go forward
(5)
உணரணம் இன்னி உறங்கணும் புஜிச்சீ
டணம்
அசனம் புணரேணம் எண்ணிவண்ணம்
அணயும் அனேகவிகல்பம் ஆகயால்
ஆர் உணருவது உள்ளொரு நிர்விகார ரூபம்?
(6)
One has to wake up, then go to sleep,
Has to eat food and embrace; thus, in this way
Many ambivalent urges arise; therefore,
Who is there to comprehend reality's one changeless form?
(6)
உணரருதி இனி உரண்ணிடாதெ இருண்ணி
டம் அறிவாய் இதின் இன் அயோக்யன் எண்ணால்
ப்ரணவம் உணர்ணு பிறப்பொழின்னு வாழும்
முனிஜன சேவையில் மூர்த்தி நிர்த்திடேனம்
(7)
Do not wake any more, and without sleeping remain as knowledge;
If you are unfit for this,
Then keep yourself in the service of those contemplatives
Who live free from birth, awakened to aum
(7)
ஒளி முதலாம் பழம் அஞ்சும் உண்டு நாரும்
நளிகயில் ஏறி நயேன மாரியாடும்
கிளிகளெ அஞ்சும் அறிண்ணு கீழ்மரிக்கும்
வெளிவுருவேணி அகம் விளண்ணிடேணம்
(8)
Enjoying the five fruits, such as beauty,
Mounted on a foul smelling gun and evasively flying back and forth
Are five birds; having brought them down, through an inversion,
That radiant inner awareness should fill one's entire being
(8)
இருபுறவும் வருமார் அவஸ்தயெ பூத்
தொரு கொடிவண்ணு படர்ணுயர்ணுவேவும்
தருவினடிக்கு தபஸ்ஸுசெய்து வாழும்
நரனு வரா நரகம் நினச்சிடேணம்
(9)
Growing on both sides, in a blossoming state,
Is the one vine which has come, spread out and risen to the top of a tree;
Remember that hell does not come
To the man dwelling in contemplation beneath it
(9)
"இருளில் இரிப்பவன் யாரு?" சொல்க நீ என்
னொருவன் உரப்பது கேட்டு தானும் ஏவம்
அறிவதினாய் அவனோடு "நீயுமார்" எண்
அருளும் இதின் ப்ரதிவாக்யம் ஏகமாகும்
(10)
"Who is sitting in the dark? Speak, you!"
In this manner one speaks; having heard this, you also
To know, ask him, "And who are you?"
To this as well, the response is one
(10)
"அஹம் அஹம்" எண்ணு அருளுண்ணதொக்கெ ஆரா
யுகிள் அகமே பலதல்லது ஏகமாகும்
அகலும் அஹந்த அனேகம் ஆகயால்ஈ
துகயில் அஹம் பொருளும் துடர்ணிடுண்ணு
(11)
"I,I,thus, all are spoken of,
When carefully considered, inwardly are not many; that is one;
As receding I-identities are countless
In their totality, the substance of I- consciousness continues
(11)
தொலியும் எலும்பு மலம் துரந்தம் அண்த
கலகளும் ஏந்தும் அஹந்த ஒண்ணு காண்க!
பொலியுமிதன்ய பொலிண்ணு பூர்ணமாகும்
வலியோரஹந்த வரா வரம் தரேணம்
(12)
See the skin, bone, dirt and inner urges which end tragically
To which the I-identity is conjoined;
This which perishes is the other; oh, grant the cherished boon
That the great I-identity increases to perfection
(12)
திரிகுணமயம் திருநீர் அணிண்ண ஒரு ஈசன்
அகமலரிட்டு வணங்கி அச்சம் ஆரி
சகலம் அழிண்ணு கேவலத்தின்
மஹிமயுமற்று மஹஸ்ஸில் ஆணிடேணம்
(13)
Having offered the flower of your mind to that Lord
Smeared with sacred ashes, the three gunas,
Having cooled down the senses, unwound everything, and become calm,
When even the glory of aloneness has gonem become established in mahas
(13)
திரிபுவன சீம கடண்ணு திண்ணிவிண்ணும்
த்ரிபுடி முடிண்ணு தெளிண்ணிடுண்ண தீபம்
கபடயதிக்கு கரஸ்தமாகுவீல
எண் உபநிஷதுக்தி ரஹஸ்யம் ஓர்த்திடேணம்
(14)
Going beyound the boundaries of the three worlds, with all-filling effulgence,
When the three-petaled knowledge has faded out, ever brighter shines that light;
A pretentious seer will never grasp this;
Thus, the Upanishad's secret word should be remembered
(14)
பரயுடெ பாலு நுகர்ண்ண பாக்யவான்மார்க்கு
ஒரு பதினாயிரமாண்டு ஒரு அல்ப நேரம்
அரிவ் அபர ப்ரகிருதிக்கு அதீனமாயால்
அர நொடி ஆயிரமாண்டு போலெ தோணும்
(15)
To the blessed ones who have sucked the milk of para
Ten thousand years is but a moment;
But if knowledge succumbs to apara prakrti
Half a second seems like a thousand years
(15)
அதிகவிசால மரு ப்ரதேசம் ஒண்ணாய்
நதி பெருகுண்ணது போலெ வண்ணு நாதம்
ஸ்ருதிகளில் வீணு துரக்கும் அக்ஷி எண்ணும்
யதமியலும் யதிவரியன் ஆயிடேனம்
(16)
A very vast wasteland suddenly
Flooded by a river in spate- thus comes the sound that fills the ears and opens the eyes of the one who is never distracted;
Such should be the experience the seer par excellence
(16)
அழலெழும் அஞ்சு இதழ் ஆர்ண்ணு ரண்டு தட்டாய்
சுழலும் அநாதி விளக்கு தூக்கி ஆத்மா
நிழல் உருவாய் எரியுண்ணு நெய் அதோ, முன்
பழகிய வாசன வர்த்தி விருத்தியத்ரே
(17)
Having two tiers of five petals, whence pain arises,
Rotating, beginningless, hangs the lamp of the self,
Burning as the shadow (of true being), with the oil
Of latent urges and mental modifications as the wicks
(17)
அஹம் இருளல்ல இருளாகின் அந்தராய் நாம்
அஹம் அஹம் எண்ணு அறியாதிருண்ணிடேணம்
அறிவதினால் அஹம் அந்தகாரமல்லன்
அறிவதின் இண்ணென ஆர்கும் ஓதிடேணம்
(18)
The "I" is not dark; if it were dark we would be in a state of blindness,
Unable to know even "I,I";
As we do know, the "I" is not darkness;
Thus, for making this known, this should be told to anyone
(18)
அடி முடி அற்றம் அதுண்டு இதுண்டு அதுண்டு எண்
அடியிடும் ஆதிமஸத்த உள்ளதெல்லாம்
ஜடம் இதி ஸர்வம் அநித்யமாம்; ஜலத்தின்
வடிவினெ விட்டு தரங்கம் அந்யமாமோ?
(19)
The bottom, the top, the end, that is real, this is, no, that is-
In this way people quarrel; the one primal reality is all that is;
All this inertial matter is transient;
Except as a form of water could a wave ever arise?
(19)
(நீரின் வடிவினை விட்டு அந்நியமாகுமோ அலைகள்)
உலகினு வேரொரு ஸத்தயில்ல அதுண்டெண்
உலகர் உரப்பது ஸர்வம் ஊஹஹீனம்
ஜளனு விலேசயம் எண்ணு தோணியாலும்
நலம் இயலும் மலர் மால நாகமாமோ?
(20)
Other than this the world has no reality;
"There is"-all such that people say is without reflection;
Even if to a numskull it appears to be a snake,
Will a fresh flower garland ever become a serpent?
(20)
ப்ரியம் ஒரு ஜாதி இது என் ப்ரியம் த்வதீய
ப்ரியம் அபர ப்ரியம் எண்ணு அனேகமாயி
ப்ரிய விஷயம் ப்ரதி வண்ணிடும் ப்ரமம்; தன்
ப்ரியம் அபரப்ரியம் எண்ணு அரிண்ணிடேனம்
(21)
Endearment is one kind; this is dear to me;
Your preference is for something else;
Thus, many objects of endearment are differentiated and confusion comes;
What is dear to you is dear to another one also; this should be known
(21)
ப்ரியமபரென்ட அதென்ப்ரியம்; ஸ்வகிய
ப்ரியம் அபரப்ரியம் இப்ரகாரமாகும்
நயம் அதினாலெ நரண்ணு நன்மநல்கும்
க்ரிய அபரப்ரிய ஹேதுவாய் வரேணம்
(22)
The happiness of another-That is my happiness;
One's own joy is another's joy- this is the guiding principle;
That action which is good for one person
Should bring happiness to another
(22)
அபரனுவேணுடி அஹர்நிசம் ப்ரயத்நம்
க்ருபணத விட்டு க்ருபாலு செயுதிடுண்ணு
க்ருபணன் அதோமுகனாய் கிடண்ணு செய்யுண்ணு
அபஜயகர்மம் அவண்ணு வேண்டிமாத்ரம்
(23)
For the sake of another, day and night performing action,
Having given up self-centered interests, the compassionate person acts;
The self-centered man is wholly immersed in necessity, performing unsuccessful actions for himself alone
(23)
அவன் இவன் எண்ணு அறியுண்ணதொக்கெ ஓர்த்தால்
அவநியில் ஆதிமமாய் ஒரு ஆத்மரூபம்
அவனவன் ஆத்மஸுகத்தின் ஆசரிக்குண்ணவ
அபரண்ணு ஸுகத்தினாய் வரேணம்
(24)
That man", "this man"- thus, all that is known in this world, if contemplated, is the being of the one promordial self;
What each performs for the happiness of the self should be conducive to the happiness of another
(24)
ஒருவனு நல்லதும் அன்யன் அல்லலும்
சேர்ப்பொரு தொழில் ஆத்மவிரோதி ஓருத்திடேனம்
பரனு பரம் பரிதாபம் ஏகிடுண்ணோர்
எரி நரகாப்தியில் வீணு எரிண்ணுடுண்ணு
(25)
What is good for one person and brings misery to another
Such actions are opposed to the self, remember!
Those who give great grief to another
Will fall into fiery sea of hell and burn
(25)
*ஓர்த்திடேணம்
அவயவம் ஒக்கெ அமர்த்திஆணியாய் நிண்
அவயவி ஆவியெ ஆவரிச்சுடுண்ணு
அவன் இவன் எண்ணு அதினால் அவன் நினய்குண்ணு
அவசதயாம் அவிவேகம் ஒண்ணினாலே
(26)
Holding the limbs together, remaining like a bolt,
The limb owner envelops as vaporous being;
For this reason, "that man" and "this man" arise in this way- so that man believes, due solely to the weakness of non-discrimination
இருளில் இருண்ணு அரியுண்ணதாகும் ஆத்மா
அரிவ் அது தான் அத நாமரூபமாயும்
கரணமொடு இந்த்ரியகர்த்த்ரு கர்மமாயும்
வருவது காண்க மஹேந்த்ர ஜாலம் எல்லாம்
(27)
Sitting in the dark, that which knows is the self;
What is known then assumes name and form,
With the psychic dynamism, senses, agency of action and also action;
See how it all comes as mahendra magic!
(27)
அடி முடி அட்டடி தொட்டடி மௌலியந்தம்
ஸ்புடம் அரியுண்ணது துரிய போதமாகும்
ஜடமரிவீலது சிந்த செய்து சொல்லுண்ண
இடயிலிருண்ண அரிவல்ல அரிண்ணிடேணம்
(28)
Without bottom or top, from the bottom to the crest where it terminates-
What is known vividly is turiya consciousness;
Inert matter does not know; having understood this,
Know that what is said to remain in between is not knowledge
(28)
*தொட்டு
மனமலர் கொய்து மஹச பூஜ செய்யும்
மனுஜனு மற்றொரு வேல செய்திடேண்டா
வனமலர் கொய்தும் அதல்லயாய்கில் மாயா
மனு உருவிட்டும் இரிக்கில் மாயமாரும்
(29)
For the man who offers his mind-flowers to worship God
There is no other work to do;
Pick flowers of the forest; or, if not that,
By ever-repeating the maya-formula maya will disappear
(29)
*மஹேச
ஜடம் அரிவீல அரிவிண்ணு சிந்தயில்
ஓதிடுகயுமில் அரிவெண்ணரிண்ணு சர்வம்
விடுகில் அவன் விசதா அந்தரங்கனாய் மேல்
உடலில் அமர்ண்ணு உழலுண்ணதில்ல னூனம்
(30)
Inert matter does not know; knowledge has no thought
And does not articulate; knowing knowledge to be all, letting go, one's inner state becomes boundless;
Indeed, therafter he never suffers confined within a body
(30)
அனுபவம் ஆதியில் ஒண்ணிரிக்கில் அல்லாதெ
அனுமிதி இல்இது முண்ணம் அக்ஷியாலே
அனுபவியாயதுகொண்டு தருமியுண்டெண்
அனுமிதியால்
அரிவீல அரிண்ணிடேணம்
(31)
Without prior experience ther is no inference;
This is not previously perceived with the eye;
Therefore, know that the existence of that in which all qualities inhere
Is not known by inference
(31)
அரிவது தர்ம்மியெயல்ல தர்ம்மமாம் ஈ
அருளிய தர்ம்மி அதிருசியம் ஆகயாலே
தர முதலாயவ ஒண்ணும் இல்ல தாணுண்ண
ஒரு வடிவாம் அறிவு உள்ளது ஓர்த்திடேணம்
(32)
What is known is not that in which all qualities inhere, only the qualities;
As this, in which all qualities are said to inhere, is not visible
Earth and all else do not exist;
Remember that there is only a form in knowledge which supports
(32)
அறிவு நிஜஸ்திதி இண்ணறிண்ணிடானாய்
தரமுதலாய விபூதியாய் தானே மரியும் அவஸ்தயில் ஏறி மாறி வட்டம்
திரியிம் அலாதஸமம் திரிண்ணிடுண்ணு
(33)
Knowledge, to know its own nature here,
Has become earth and other elements;
Spiraling up, back and turning round,
Like a glowing twig it is ever turning
(33)
அரநொடி ஆதி அராளி ஆர்ண்ணிடும்
தேருருல் அதில் ஏறி உருண்ணிடுண்ணு லோகம்
அறிவில் அனாதி அதாய் நடண்ணிடும் தன்
திருவிளயாடல் இதெண்ணு அறிண்ணிடேணம்
(34)
Mounted on the rotating wheels of a chariot which have half-moments and such for spokes,
The world rolls on;
Know this be the beginningless divine sport
That is ever going on in knowledge
(34)
ஒரு பதினாயிரம் ஆதிதேயர் ஓன்னாய்
வருவது போலெ வரும் விவேக விருத்தி
அறிவினெ மூடும் அநித்யமாயயாம்ஈ
இருளினெ ஈர்ணெழும் ஆதிசூர்யன் அத்ரே
(35)
Like ten thousand suns coming all at once, the modulation of discrimination arises;
The veil of transience covering knowledge is maya;
Tearing this away, the primal sun alone shines
(35)
அறிவினு சக்தி அனந்தமுண்டு இதெல்லாம்
அருதியிடம் ஸம அன்ய எண்ணிவண்ணம்
இருபிரிவாய் இதில் அன்ய ஸாம்யமார்ண்ணுள்
உருவில் அமர்ண்ணு தெளிண்ணு உணர்ண்ணிடேணம்
(36)
The power of knowledge is endless;
The end of all this can be marked as "sameness and "the other";
Thus, in this way, there are two divisions; in this, merging the other with sameness,
One should remain awake to that clear state of being
(36)
The powers of wisdom are many; all of them under two divisions
The 'same' and the 'other' could conclusively be brought;
Merging into that form which makes for 'other-sameness'
(36)
To clarity of vision one should awake.
விஷமதயார்ணெழும் அன்ய வெண்ணு கொல்வான்
விஷமம் அகண்ட விவேக சக்தியெண்ணே
விஷமயெ வெண்ணதினால் விவேகமாகும்
விஷய விரோதினியோடண்ணிடேணம்
(37)
The other is replete with difficulty;
And it is hard to win over without the power to dis riminate the unbroken;
Having won over the difficult,
Attain to that discrimination which is opposed to sense interests
(37)
To subdue even somewhat the obduracy of the 'other'
Is hard indeed without wiadom's limitless power;
By such do gain mastery over it and unto Her who is wisdom
The anti-sensous One, close access attain
(37)
பலவிதமாய் அறியுண்ண அதன்ய ஒண்ணாய்
விலஸுவதாம் சம எண்ணு மேலிலோதும்
நிலயெ அறிண்ணு நிவர்ண்ணு ஸாம்யமேலும்
கலயில் அழிண்ணு கலர்ண்ணு இருண்ணிடேணம்
(38)
What is know as many is the other,
And that which shines forth as one is sameness;
Having known the state, which is going to be spoken of, and attained release,
Remain dissolved and blended in the state of sameness
(38)
What appraises manifold variety, the 'other that is;
And the 'same' is what unitively shines;
Thus understanding the state aforesaid, into that state
That yields sameness, melt and mix and erect sit
(38)
அருளிய சக்திகளெ துடர்ண்ணு ரண்டாம்
பிரிவிவயில் ஸமதன் விசேஷம் ஏகம்
விரதி வரா விஷமா விசேஷம் ஒண்ணு
இத்தரம் இவ ரண்டு தரத்தில் ஆயிடுண்ணு
(39)
To continue, of these forces just mentioned,
The second division, sameness, is of one quality,
While for the first, the difficult, there is no end to its qualities;
Thus, these are of two kinds
(39)
Following up further the said powers-a second division:
One of these is an attribute of the 'same', while the other
Qualifies the never-to-detachment-attaining harshness
Of the 'other': thus making two kinds of these again
(39)
சமயிலும் அன்யயிலும் ஸதாபி வண்ணிண்ண
அமருவதுண்டததின் விசேச சக்தி
அமிதயதாகிலும் ஆகெ ரண்டிவற்றின்
பிரமகலயால் அகிலம் பிரமேயமாகும்
(40)
In sameness and in the other each ones's
Qualifying force alwats comes and becomes established;
By the fluctuating function of these two,
Which comprises all,
Everything becomes the object of awareness
(40)
Onto the 'same' as onto the 'other' these
Constantly alight
Their respective specific powers;
Though not proportionate
By spin emergence as between these two in all,
All predictions whatsoever come to be
(40)
"இது குடம்" எண்ணதில் ஆத்யமாம் "இது" எண்ணுள்ளது
விஷமா; குடமோ விசேஷமாகும்
மதி முதலாய மஹேந்த்ரஜாலம் உண்டாவதின்
இதுதான் கருவெண்ணு கண்டிடேணம்
(Atmo verse 41)
"This is a pot;" in that, what comes first, "this"
Is the difficult to discern; "pot" is its qualifying predicate;
For intellect and such mahendra magic to manifest,
This itself becomes the karu, thus one should see
(41)
"இதம் அறிவு" எண்ணதில் ஆத்யமாம் "இது" எண்
ணுள்ளது சம; தன்டெ விசேஷமாணு போதம்
மதி முதலாயவயொக்கெ மாரி மேல் சத்கதி
வருவான் இதினெ பஜிச்சிடேணம்
(42)
"This is knowledge"; in that, what comes first, "this",
Is sameness; its qualifying predicate is awareness;
For intellect and all such to vanish, and for the true path to come,
This should be meditated on
(42)
ப்ரகுருதி பிடிச்சு சுழற்றிடும் ப்ரகாரம்
ஸுகுருதிகல் போலும் அஹோ சுழண்ணிடுண்ணு!
விகுருதி விடுண்ணதினாய் வேல செய்வீல
அகுருதி பலாக்ரஹமற்று அரிண்ணிடேனம்
(43)
Even those of good action are caught by nature
And whirled around in vicious circles;
One should know that non-action does not bring release from perverted action,
Only the non-desire for the fruit of action
(43)
பலமதஸாரவும் ஏகமெண்ணு பாராதெ
உலகில் ஓரானயில் அந்தரெண்ணபோலெ
பல வித யுக்தி பரண்ணு பாமரன்மார்
அலவது கண்டு அலயாதெ அமர்ண்ணிடேணம்
(44)
The many faiths have but one essence;
Not seeing this, in this world, like the blind men and the elephant,
Many kinds of reasoning are used by the unenlightened who become distressed;
Having seen this, without being disturbed, remain steadfast
(44)
ஒரு மதம் அன்யனு நிந்த்யமொண்ணில் ஓதும்
கரு அபரன்டெ கணக்கில் ஊனமாகும்
தரயில் இதின்டெ ரஹஸ்யம் ஒண்ணுதான்
எண்ணரிவளவும் பிரமம் எண்ணரிண்ணிடேணம்
(45)
One faith is despicable to another;
The karu described in one is defective in another's estimation;
In the world the secret of this is one alone;
Know that confusion prevails until it is known to be thus
(45)
பொருது ஜெயிப்பது அஸாத்யம் ஓண்ணினோடு ஒண்ணு
ஒரு மதவும் பொருதால் ஒடுண்ணுவீல
பர மதவாதி இது ஓர்த்திடாதெ பாழெ
பொருது பொலிண்ணிடுமெண்ண புத்தி வேணம்
(46)
By fighting it is impossible to win;
By fighting one another no faith is destroyed;
One who argues against another's faith, not recognising this,
Fights in vain and perishes; this should be understood
(46)
ஒரு மதமாகுமதின் உரப்பது எல்லா
வருமிது வாதிகளாரும் ஓர்க்குவீல
பரமதவாதமொழிண்ண பண்டிதன்மார்
அரியும் இதின்டெ ரஹஸ்யமிண்ணசேஷம்
(47)
To become of one faith is what everyone speaks of;
This the proselytisers do not recognise;
Wise men, freed of objections to another's faith,
Know this secret in full
(47)
தனுவில் அமர்ண்ண சரீரி தன்டெ ஸத்தா
தனுவில் அதென்டெ இதன்டெ தெண்ணு ஸர்வம்
தனுதயொழிண்ணு தரிச்சிடுண்ணு; ஸாக்ஷால்
அனுபவசாலிகளாம் இதோர்க்கில் ஆரும்
(48)
The self encased in a body, in his eidectic consciousness,
Understands all such as, "That is mine" and "This is mine"
Bereft of body identity; on considering this
It is evident that everyone has truly experienced
(48)
அகிலரும் ஆத்மஸுகத்தினாய் பிரயத்னம்
ஸகலவுமிண்ணு ஸதாபி செய்திடுண்ணு
ஜகதியில் இம்மதம் ஏகமெண்ணு சிந்திச்சு
அஹமணயாதகதார் அமர்ண்ணிடேணம்
(49)
All beings are making effort in every way,
All the time, for the happiness of the Self;
In the world, this is the one faith;
Pondering on this, without becoming subjected to sin, be controlled
(49)
நிலமொடு நீரதுபோலெ காற்று தீயும்
வெளியும் அஹங்க்ருதி வித்யயும் மனஸ்ஸும்
அலகளும் ஆழியும் எண்ணு வேண்டயெல்லா
உலகும் உயர்ண்ணரிவாய் மாரிடுண்ணு
(50)
The ground, together with water, wind, fire and sky,
The functioning ego, right knowledge and the mind- waves and ocean: what else is ther?
All these worlds, having arisen, are changing into knowledge
(50)
அரிவிலிருண்ணொரு அஹந்தயாத்யமுண்டாய்
வரும் இதினோடொரு இதந்த வாமயாயும்
வரும் இவரண்டுளபண்ணல் போலெ மாயா
மரம் அகிலம் மரயெபடர்ண்ணிடுண்ணு
(51)
Having existed in knowledge, an I-ness, in the beginning, emerges;
Coming as a counterpart to this is a thisness;
Like two vines, these spread over the tree of maya, completely concealing it
(51)
த்வனி மயமாய் ககனம் ஜொலிக்கும் அண்ணால்
அணயும் அதிங்கல் அசேஷ த்ருசிய ஜாலம்
புணர் அவிடெ த்ரிபுடிக்கு பூர்த்திநல்கும்
ஸ்வனவும் அடண்ணுமிடம் ஸ்வயம் பிரகாசம்
(52)
The sky will glow as radiant sound- on that day, all visible configurations will become extinct in that;
Thereafter, the sound that completes the three-petalled awareness becomes silent and self-luminous
(52)
இதிலெழும் ஆதிமசக்தியின்னு காணுண்
இது சகலம் பெருமாதிபீஜமாகும்
மதியதில் ஆக்கி மரண்ணிடாதெ மாயா
மதியருவான் மனனம் துடர்ண்ணிடேணம்
(53)
The primal energy implied in this
Is the seed from which everything here proliferates;
Having understood that, without forgetting to clear the mind deluded by maya, meditation should continue
(53)
உணரும் அவஸ்தயுரக்கில் இல்லுரக்கம்
புனர் உணரும் பொழுதும் ஸ்புரிக்குவீல
அனுதினம் இங்ஙென ரண்டுமாதி மாயா
வனிதயில் நிண்ணு புரண்ணு மாரிடுண்ணு
(54)
In sleep the wakeful state does not exist
And when one wakes up no trace of sleep remains;
Day by day, in this way, these two, having emerged from the primal maya woman, arise and alternate
(54)
நெடிய கினாவிது நித்ரபோலெ நித்யம்
கெடுமிது போலெ கினாவுமிப்ரகாரம்
கெடுமதி காணுகயில்ல கேவலத்தில்
பெடுவதினால் அனிசம் ப்ரமிச்சிடுண்ணு
(55)
A long dream is this; like sleep, this perishes every day;
In the same way, dream also;
The perishing intelligence doesnot see
What belongs to aloneness, and hence is constantly confused
(55)
கடலில் எழும் திர போலெ காயமோரோண்
உடனுடன் ஏறியுயர்ண்ணமர்ணிடுண்ணு
முடிவிதினெண்ணிது ஹந்த! மூலசம்வித்
கடலில் அஜஸ்ரவுமுள்ள கர்மமத்ரே!
(56)
Like waves arising in the ocean,
Bodies one by one suddenly arise, then merge again;
Alas! Where is the end to this?
In the primal ocean of consciousness potent action is said to exist
(56)
அலயறுமாழியில் உண்டனந்த மாயா
கலயிது கல்யயனாதி கார்யமாகும்
ஸலிலரஸாதி சரீரமேந்தி நாநா
உலகுருவாயுருவாய் நிண்ணிடுண்ணு
(57)
In the waveless ocean, endless traits of maya remain
As potent and beginningless effects;
Water's taste and so on make a configuration,
And with such embodied forms world upon world comes to be
(57)
*அலையருமாழியில்
நவநவமிண்ணலெயிண்ணு நாளெ மற்றெ
திவஸமிதிண்ணென சிந்த செய்திடாதெ
அவிரதமெண்ணியளண்ணிடுண்ணதெல்லாம்
ப்ரமமொரு பேதவுமில்லரிண்ணிடேணம்
(58)
Do not think in ever-new terms of yesterday, today,
Tomorrow or another day;
All the endless counting and measuring is due to confusion;
One should know that ther is not any difference
(58)
அரிவினெ விட்டத நானுமில்லயென்னெ
பிரியுகயில் இல்லரிவும் ப்ரகாசமாத்ரம்
அரிவரியுண்ணவன் என்னு ரண்டுமோர்த்தால்
ஒரு பொருளாமிதில் இல்ல வாதமேதும்
(59)
Without knowledge I do not exist;
Without me there is no knowledge; light alone is;
Thus, both knowledge and knower, when contemplated,
Are of one substance; there can be no doubt
(59
அரிவினெயும் மமதய்கு அதீனமாக்கி
பரயுமிதின் பரமார்த்தம் ஓர்த்திடாதெ
பரகிலும் அப்பரதத்வமெண்ணபோல்ஈ
அரிவரியுண்ணவன் அன்யமாகுவீல
(60)
When knowledge is spoken of as subjected to the ego without considering its ultimate truth,
Even if that ultimate reality is spoken of in this way,
For one who knows, knowledge does not become other
(60)
வெளி விஷயம் விலஸுண்ணு வேறுவேறாய்
அளவிடும் இந்திரியமார்ண்ணு தன்டெ தர்மம்
ஜளதயதின்னு திகம்பராதி நாமா
வளியொடுயர்ண்ணரிவாய் மாரிடுண்ணு
(61)
External objects appear to be different from one another;
It is the function of the senses to posit for each a distinct dimension;
Nescience rises as sets of names, like sky and so on, and changes into knowledge
(61)
பரவசனாய் பரதத்வம் என்டதென்ணு
ஓர்க்கருதருதெண்ணு கதிப்பதொன்னினாலெ
வருமரிவேது வரா கதிப்பதாலே
பரமபதம் பரிசிந்த செய்திடேணம்
(62)
Do not think of the absolute truth overpowered by the sense of "mine";
What knowledge comes from merely saying "do not"?
This will not come by mouthing a phrase;
The absolute state is attained through relentless contemplation
(62)
அரிவில் இருண்ணு அபரத்துவமார்ண்ணிடாதெஈ
அரிவினெ இன்னரியுண்ணதெண்ணியே தான்
பரவசனாய் அரிவீல பண்டிதன் தன்
பரம ரஹஸ்யம் இதாரு பார்த்திடுண்ணு?
(63)
Apart from remaining in knowledge without becoming other than it
And knowing this knowledge here,
Struggling in frustration, one does not know;
Who sees this supreme secret of the wise man?
(63)
ப்ரதிவிஷயம் ப்ரதிபந்தமேரி மேவுண்ணு
இதினெ நிஜஸ்மிருதியெ நிராகரிக்கு
அதிவிசதஸ்மிருதியால் அதீத வித்யா
நிதி தெளியுண்ணு அதின்னில்ல நீதிஹாணி
(64)
Dismiss your memories of each object of interest,
Which cause a state of obstruction;
The vast expansive memory, which can reveal the priceless ultimate knowledge, is not unjustified
(64)
ஒருகுரி நாமரியாததொண்ணும் இங்கில்ல
உரு மரவால் அரிவீலுணர்ண்ணு இதெல்லாம்
அரிவவரில்ல அதிரற்றதாகயால்ஈ
அருமயெ ஆரரியுண்ணு அஹோ விசித்ரம்!
(65)
Nithing exists here that we have not known once;
Veiled by form, all this is not wakefully known;
Being boundless, there is no one who knows;
Who is there to know this dear wonder? Alas! It is strange!
(65)
இர முதலாயவயெண்ணுமிப்ரகாரம்
வருமினியும்; வரவற்று நில்பது ஏகம்
அறிவது நாமதுதண்ணெ மற்றுமெல்லா
வருமதுதன் வடிவார்ண்ணு நிண்ணிடுண்ணு
(66)
Food and all such always come again as a matter of course;
That which remains free of becoming is one;
We are that knowledge itself; all others also remain as its forms
(66)
கணனயில் நிண்ணு கவிண்ணதொண்ணு ஸாதா
ரணமிவ ரண்டுமொழிண்ணொரு அந்யரூகம்
நினவிலுமில்லது நித்ரயிங்கலும் மேல்
இனனகரத்திலுமெண்ணுமில்ல நூநம்
(67)
One is beyound what can be counted, the other is ordinary; other than these two ther is not any other form existing in waking, or in dream, or in some city of the gods; this is certain
(67)
அரவவடாக்ருதிபோல் அஹந்த ரண்டாய்
அரிவிலும் அங்கியிலும் கடக்கயாலே
ஒருகுரி ஆர்ய இதின் அனார்யயாகு
ண்ணொருகுரி எண்ணு உணரேனம் ஊஹசாலி
(68)
Like snake-rope form, the I-consciousness enters both knowledge and the body;
On one occasion the understanding is true, on another untrue;
Thus one who can discern should understand
(68)
*(67) அந்யரூபம்
ஸ்ருதி முதலாம் துரகம் தொடுத்தொரு ஆத்ம பிரதிமயழும் கரணப்ரவீணண் ஆளும்
ரதி ரதமேறி அஹந்த ரம்ய ரூபம்
ப்ரதி புரமே பெருமாரிடுண்ணஜஸ்ரம்
(69)
Hearing and such as horses yoked, occupied by the self-image, the dextrous psychic dynamism drives the chariot of rati; mounted therein, the ego is continuously chasing each pleasing form outside
(69)
ஒரு ரதி தன்னெ அஹந்த இந்த்ரியாந்த
கரணகளேபரம் எண்ணிதொக்கையாயி
விரியும் இதிண்ணு விராமமெண்ணு வேறாம்
அரிவவன் எண்ணரிவோளம் ஓர்த்திடேணம்
(70)
One rati alone is expanding into ego, the senses, the body all that is;
Where is an end to this?
Not until one knows that he is different, none other than knowledge; remember!
(70)
ஸவநமொழிண்ணு ஸமத்வமார்ண்ணு நில்பீல
அவனியில் ஆரமநாதி லீலயத்ரே
அவிரளமாகும் இதாகவேயரிண்ணால்
அவனதிரர்ர சுகம் பவிச்சுடுண்ணு
(71)
No one in this world remains free from becoming, in a state of sameness; this is said to be a beginningless play;
To him who knows this, which is unlimited, as a whole, boundless happiness comes
(71)
க்ரிய ஒரு கூறிது அவித்ய; கேவலம்
சின்மயி மறுகூறிது வித்ய; மாயயாலே
நியதமிண்ணென நில்க்கிலும் பிரிண்ணா
த்வய பர பாவன துரியமேகிடுண்ணு
(72)
Now there is action, which is ignorance,
And again there is pure consciousness, which is knowledge;
Although these two are thus ordained by maya to stand divided,
A non-dual vision of the Absolute brings about turiya
(72)
ஒரு பொருளிங்கள் அனேகமுண்டனேகம்
பொருளில் ஒரு அர்த்தவுமெண்ண புத்தியாலே
அரிவில் அடண்ணுமபேதமாய் இதெல்லா
வருமரிவீலதி கோபநீயமாகும்
(73)
In one substance there are many,
And in many things there is one meaning; reasoning thus,
Everything becomes inseparably inclusive in knowledge;
Not all know this great secret
(73)
பொடியொரு பூவில் அஸங்யம் அப்பொடிக்குள்
பெடுமொரு பூவிதினில்ல பிண்ணபாவம்
ஜடம் அமருண்ணது போலெ சித்திலும்
சித்துடலிலும் இண்ணிதினால் இது ஓர்க்கில் ஏகம்
(74)
Innumerable particles of dust inhere in earth,
And ther is no difference in the earth that constitutes the particles;
Just as inert matter exists in consciousness, consciousness finds its expression
here in the body; therefore, when contemplated, this is one
(74)
ப்ரக்ருதி ஜலம் தநு பேனமாழியாத்மா
அஹம் அஹம் எண்ணு அலயுண்ணதூர்ம்மி ஜாலம்
அகமலரார்ண்ணரிவொக்கெ முத்து, தான் தான்
நுகருவதாம் அம்ருதாயதிண்ணு நூநம்
(75)
Nature is water, the body is form, the Self is the depth;
"I am, I am"-thus, a restless repetition like a series of waves;
Every inner blossom of knowledge attained is a pearl;
Indeed, whatever each finds delight in is the nectar of immortal bliss
(75)
மணல் அளவற்று சொரிண்ண வாபியின்மேல்
அணிஅணியாய் அலவீசிடுண்ணவண்ணம்
அநுருத பரம்பர வீசிஅந்தராத்மா
வினெயகமே பஹுரூபமாக்கிடுண்ணு
(76)
As countless grains of sand caeselessly blown onto the surface of a pond generate ripple after ripple,
By untruths successively blown,
The inner self is transformed from within into various forms
(76)
*அநுர்த
பரமொரு விண்ணு பரந்ந சக்தி காற்றாம்
அரிவனலன் ஐலம் அக்ஷம் இந்திரியார்த்தம்
தரணி இதிங்ஙனெ அஞ்சு தத்வமாய்
நிண்ணெரியும் இதின்டெ ரஹஸ்யம் ஏகமாகும்
(77)
The one beyond is sky, the all-pervasive energy is wind,
Knowledge us fire, senses are water, objects of interest are earth:thus, as five principles,
This is ever blazing; the secret of this is one
(77)
மரணவுமில்ல புறப்புமில்ல வாழ்வும்
நர ஸுரர் ஆதியமில்ல நாமரூபம்
மருவில் அமர்ண்ண மரீசிநீருபோல்
நில்பொரு பொருளாம் பொருளல்ல இது ஓர்த்திடேணம்
(78)
There is no death, or birth, or existence;
Man, gods and all such are name and form;
What exists is like the water of a mirage in the desert-
It does not exist; this should be remembered
(78)
ஜநிஸமயம் ஸ்திதியில்ல ஜன்மியன்ய
க்ஷணமதில் இல்ல இது இரிப்பது எப்ரகாரம்?
ஹனனவும் இங்ஙனெ தண்ணெ ஆகயாலே
ஜனனவுமில்ல இது சித்ப்ரbhaவமெல்லாம்
ஸ்திதி கதிபோலெ விரோதியாய் ஸ்ருஷ்டி
ஸ்திதி லயம் எங்கொரு திக்கில் ஒத்து வாழும்?
கதியிவ மூணிணும் எங்கும் இல்ல இதோர்த்தால்
க்ஸிதி முதலாயவ கீரு மாத்ரமாகும்
(79&80)
At the time of birth there is no existence; the one who is born
Is not in another moment; how can such a state be?
Death is also like this and there is no birth;
Everything is of the power of pure consciousness
Like rest and motion, how can contraries such as creation,
Existence and dissolution coexist in one place?
There is no validity for these three anywhere; when this is considered,
Earth and such are mere words
(79&80)
ப்ரக்ருதி பிரிண்ணொருகூரு போக்த்ருரூபம்
ஸகலவுமாய் வெளியே ஸமுல்லஸிக்கும்
இஹபரமமொரு கூரு இதந்தயாலே
விகஸிதமாம் இது போக்யவிசுவமாகும்
(81)
Prakriti divides: on one side is the agent of enjoyment;
On the other, whatever shines outside as the here and the beyound, as an expansion of thisness,
Is the world of enjoyment
(81)
அரண்ணி கடண்ணெழும் அக்னிபோலெ
ஆராய்வவரில் இருண்ணு அதிரற்றெழும் விவேகம்
பரமசிதம்பரமார்ண்ண பாநுவாய்
நிண்ணெரியும் அதிண் இரயாயிடுண்ணு ஸர்வம்
(82)
Like fire that emerges from churning sticks,
The boundless diacrimination that arises from contemplatives
Burns as the sun that has attained the firmament of supreme consciousness;
To this everything is fuel
(82)
*discrimination
உடயும் இரிக்கும் உதிக்கும் ஒண்ணு மாரி
துடரும் இது இங்கு உடலின் ஸ்வபாவமாகும்
முடியிலிருண்ணரியுண்ணு மூணும் ஆத்மா
இடரரும் ஒண்ணிது நிர்விகாரமாகும்
(83)
To break, to exist and to come into being is the nature of bodies here-
One goes, another takes its place;
Remaining in the highest, the Self that knows all these three,
The indivisible one, is free of modifications
(83)
அரிவதினால் அவநி விகாரம் உண்டெண்
அருளும் இதோர்க்கில் அஸத்யம் உள்ளதுர்வீ
நிரவதியாய் நிலயற்று நில்பதெல்லாம்
அரிவிலெழும் ப்ரக்ருதி ஸ்வரூபமாகும்
(84)
As modifications of earth are known, it is said they exist-
This is untrue when considered; what exists is earth;
The countless entities remaining without foundation
Are all innate forms of nature existing in knowledge
(84)
நிழல் ஒரு பிம்பம் அபேக்ஷியாதெ நில்பீல
எழும் உலகெங்கும் அபிம்பமாகயாலே
நிழலுமதல்ல இது நேருமல்ல வித்வான்
எழுதியிடும் Bhaணி போலெ காணுமெல்லாம்
(85)
No shadow exists independant of an actual form;
As there is no original form anywhere for the existing world,
It is neither shadow nor substance;
Everything that is seen is like a snake painted by a master
(85)
தநு முதலாயது ஸர்வமொண்ணில் ஒண்ணில்
அநுர்தவுமாய் அதினாலெ அன்யபாகம்
அநுதினம் அஸ்தமியாதிரிக்கயாலே
புனர் ருதரூபமாய் பொலிண்ணிடுண்ணு
(86)
The body and all similar things have no being one in another,
And become untrue for that reason; another part,
Remaining without setting from day to day,
Once again, as the true form, attains perfection
(86)
தனியெ இதொக்கெயுமுண்டு தம்மில் ஓரோர்
இனம் இதரங்களில்ல இப்ரகாரம்
தநு முதலாயது ஸத்துமல்ல ஓர்த்தால்
அநுர்தவுமல்ல அது அவாச்யமாயிடுண்ணு
(87)
Taking each kind alone, it exists;
Mutually, each excludes the other;
When this is remembered, body and all such are neither real nor unreal; that is indescribable
(87)
சகலவுமுள்ளது தன்னெ தத்வசிந்தா
க்ரஹன் இது ஸர்வவும் ஏகமாய் க்ரஹிக்கும்
அகமுகமாய் அரியாய்கில் மாயயாம் வந்
பக பலதும் ப்ரமமேகிடுண்ணு பாரம்
(88)
Everything is real in itself; one who grasps the basic truth
Will understand all this as one;
If not known introspectively,
Maya's great enmity certainly creates much confusion
(88)
அரிவிலிருண்ணு அஸ்த அஸ்தி எண்ணஸங்யம்
பொரி இளகி புவனம் ஸ்புரிக்கயாலே
அரிவினெ விட்டொரு வஸ்து அன்யமில்லெண்ணு
அரியணம் ஈயரிவைக ரூப்யமேகும்
(89)
Existing in knowledge, as the being of non-being,
Countless sparks arise, causing the appearance of the world;
So, apart from knowledge there is not another thing;
Thus one should know; this knowledge bestows the state of oneness
(89)
அநுர்தம் ஒரஸ்திதயெ மரய்குகில்லெ
எண்ண அநுபவமுண்டு ஸத அஸ்தியெண்ணிவண்ணம்
அநுபதம் அஸ்திதயால் இதாவ்ருதம் ஸத்
கனம் அதினாலெ களேபராதி கார்யம்
(90)
The unreal doesnot conceal what exists,
Such is the experience; what exists is; in this way,
At every step this is enveloped by existence;
Therefore, body and such effects are existence through and through
(90)
ப்ரிய விஷயம் ப்ரதி செய்திடும் ப்ரயத்நம்
நியதவும் அங்ஙனெ தண்ணெ நில்க்கயாலே
ப்ரியம் அஐம் அவ்யயம் அப்ரமேயம் ஏகா
துவயம் இதுதான் ஸுகமார்ண்ணு நிண்ணிடுண்ணு
(91)
Whatever effort is made in relation to each object of endearment it remains ordained;
This dear value-unborn, unspent,unpredicable, one without a second-
Remains established in happiness
(91)
வியயமணயாதெ வெளிக்கு வேல செய்யும்
நியமம் இரிப்பதுகொண்டு நித்யமாகும்
ப்ரியம் அகமே பிரியாதெயுண்டு இதிண்ணுஈ
க்ரிய ஒரு கேவலபாஹியலிங்கமாகும்
(92)
Unexpended, the law of action operates outside;
Therefore, it is eternal;
Within, endearment is inseparable;
To this, action is only an external symbol
(92)
சலம் உடல் அற்ற தனிக்கு தன்டெ ஆத்மா
விலும் அதிகம் ப்ரிய வஸ்து இல்ல அந்யம்
விலஸிதும் ஆத்மகதப்ரியம் விடாதெஈ
நிலயில் இரிப்பதுகொண்டு நித்யம் ஆத்மா
(93)
To one detached from the changing body,
Nothing is more dear than his self;
As the self-oriented valuecontinuosly remains in this state, the Self is eternal
(93)
உலகவும் உள்ளதுமாய் கலர்ண்ணு நில்க்கும்
நில வலுதாய ஓரு நீதி கேடிதத்தே
அருதியிடான் அருதாத அவாந்மனோ கோ
சரம் இதில் எண்ணு சரிச்சிடும் ப்ரமாணம்?
(94)
The world and the truth exists intermixed;
This state is one of great iniquity;
In this, which is beyond the grasp of word and mind,
How can any right reason operate?
(94)
விபுலதயார்ண்ண விநோத வித்ய மாயா
வியவஹிதயாய் விலஸுண்ண விசுவவீர்யம்
இவல் இவல் இங்ஙனெ அவதீர்ண்ணயாயிடும் தன்
அவயவம் அண்டகடாஹகோடியாகும்
(95)
This extensive playful display is maya's concealed energy of universal creativity;
Again and again she manifests here; her limbs
Are the ten million cosmic bodies
(95)
அணுவும் அகண்டவும் அஸ்தி நாஸ்தி எண்ணி
ங்ஙனெ விலஸுண்ணு இரு பாகமாயி ரண்டும்
அணயும் அநந்தரம் அஸ்தி நாஸ்தி எண்ணீ
அநுபவவும் நிலயற்று நிண்ணுபோகும்
(96)
The atom and the indivisible, both as being and non-being
Shine from either side;
Thereafter, being fades away and the experience of non-being, having no foundation, will also cease
(96)
அணுஅரிவின் மஹிமாவில் அங்கமில்லாதெ
அணயும் அகண்டவும் அண்ணு பூர்ண்ணமாகும்
அநுபவியாதெ அரிவீல அகண்டமாம் சித்
கனமிது மொனகனாம்ருதாப்தியாகும்
(97)
The atom will disappear in the vastness of knowledge,
Leaving no trace of its parts; on that day the indivisible will attain perfection;
Without experiencing, one does not know this unbroken consciousness;
It is the silence-filled ocean of immortal bliss
(97)
இதுவரெ நாமொரு வஸ்து இங்ஙரிண்ணீல
அதிஸுகமெண்ணு அநிசம் கதிக்கயாலே
மதி முதலாயவ மாரியாலும் ஆத்மா
ஸுவதயழியாத அரிவெண்ணு சொல்லிடேணம்
(98)
We have not known anything here so far,
Having spoken of great happiness;
Even if intellect and such disappear,
The reality of the Self, without becoming disintegrated, will continue as knowledge
(98)
அரிவு அஹம் எண்ணது ரண்டும் ஏகமாம்
ஆவரணம் ஒழிண்ணவன் அன்யன் உண்டு வாதம்
அரிவினெ விட்டு அஹம் அன்யமாகும் எண்ணால்
அரிவினெ இங்கு அரியானும் ஆருமில்ல
(99)
Knowledge and I-consciousness-both are one to him for whom the veil is removed; to another ther is doubt;
If knowledge, having separated from 'I', can become another,
There is no one here to know knowledge
(99)
அதும் இதும் அல்ல அஸதர்தம் அல்ல அஹம்
ஸச்சிதம்ருதம் எண்ணு தெளிண்ணு தீரனாயி
ஸத் அஸத் இதி ப்ரதிபத்தியற்று சத்ஓம்
இதி ம்ருதுவாய் ம்ருதுவாய் அமர்ண்ணிடேணம்
(100)
Neither that, nor this, nor the meaning of existence am I,
But existence, consciousness, joy immortal; thus attaining clarity, emboldened,
Discarding attachment to
Being and non-being,
One should gently, gently merge in SAT-AUM
(100)
வேணு வேற்றாயன் ஆல் வெளியிடப்பட்டது இங்கு
1:12 AM
0 கருத்துகள்:
கருத்துரையிடுக
இதற்கு குழுசேருக கருத்துரைகளை இடு [Atom]
<< முகப்பு